Η ωραία Αυλώνα του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου
Γράφει: ο Κώστας Παπαγεωργίου
Όσοι είχαν την τύχη να περάσουν το φετινό ∆εκαπενταύγουστο και όχι μόνο στην Αυλώνα, δοκίμασαν ιδιαίτερες χαρές και εκπλήξεις. Είδαν και έζησαν το χωριό μας ζωντανό και δημιουργικό.
Η Αυλώνα, όπως και τα περισσότερα ορεινά χωριά της χώρας μας, είχε την ατυχία να δεχθεί τα πλήγματα της κρατικής αδιαφορίας, αλλά, κυρίως, της αλόγιστης αστυφιλίας. Οι περισσότεροι φύγαμε τα χρόνια εκείνα της δεκαετίας 1950-1960 για την Αθήνα. Κι όμως, ο ευλογημένος τόπος μας, με κάθε θυσία και οποιοδήποτε τίμημα, έπρεπε να κρατηθεί ζωντανός, με έντονη παρουσία στα δρώμενα της ορεινής Τριφυλίας. Προς αυτή την κατεύθυνση βοήθησε μεθοδικά και αποτελεσματικά ο Σύλλογος Αυλωνιτών Τριφυλίας, ο οποίος ιδρύθηκε τα χρόνια εκείνα και με επισκέψεις κρατούσε ζωντανό το χωριό, ενώ διέθεσε χρήματα να γίνουν έργα πνοής (π.χ. ύδρευση) και έτσι να ζουν καλύτερα όσοι έμειναν πίσω, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, οι συγγενείς μας, οι συγχωριανοί μας.
Ένας παράδεισος είναι η Αυλώνα. ∆ώρα της χάρισε ο Θεός. Και τι δεν έχει! Ιδανικό υψόμετρο (635 μέτρα έγραφε πινακίδα κολλημένη στον τοίχο της εκκλησίας), το γλυκύ και υγιεινό κλίμα, η καίρια θέση ανάμεσα στα άλλα χωριά του ∆ήμου Αυλώνος, το ζωογόνο αεράκι που ανεβαίνει από τη θάλασσα μέσω του ποταμού μας, της Νέδας. Η όμορφη πλακόστρωτη πλατεία, ο αναπαλαιωθείς Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου και τα όμορφα αναπαλαιωμένα μαγαζιά.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί συγχωριανοί μας ανακαίνισαν τα σπίτια τους, τα αναπαλαίωσαν, τα έκαναν σύγχρονα – λειτουργικά. Πολλοί από την Αθήνα αλλά και άλλα μέρη του εσωτερικού και εξωτερικού, έκαναν το ίδιο, ενώ μερικοί έκτισαν καινούργια. Έτσι το χωριό σιγά σιγά αλλάζει όψη και γίνεται πιο όμορφο.
Φέτος το 15αύγουστο έγινε, όπως κάθε χρόνο, το πανηγύρι του χωριού μας και λειτούργησε την παραμονή και ανήμερα το εκκλησάκι της Παναγίας, στη Λώζενα. Τις τελετές παρακολούθησαν όλοι σχεδόν οι συγχωριανοί και, κυρίως, αυτοί που ήλθαν από την Αθήνα και αλλού.
Το βράδυ ακολούθησε πατροπαράδοτο γλέντι στην πλατεία του χωριού. Είχε ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Φέτος όμως έγινε κάτι ωραίο και πρωτότυπο. Ο ακούραστος, ευρηματικός και δραστήριος Σύλλογος του χωριού, με μπροστάρηδες τον Πρόεδρο κ. Σπύρο Τρουπάκη και όλα τα μέλη του ∆.Σ. και άλλους συγχωριανούς, καθώς και με την αμέριστη συμπαράσταση και ενεργό συμμετοχή του τοπικού Συμβουλίου, είχαν μεριμνήσει και οργανώσει την όμορφη εκδήλωση. Γέμισαν την πλατεία με καρέκλες και τραπέζια, σε ειδικούς πάγκους έλαβε χώρα διανομή της περίφημης ψητής γουρνοπούλας, άφθονο ντόπιο κρασί και σαλατικά. Η πλατεία γιόμισε κόσμο, τόσο από το χωριό μας, όσο και από την γύρω περιοχή. Το κέφι έδωσαν οι νέοι. Όμως εκείνο που έκλεψε την παράσταση ήταν το ωραίο καλλιτεχνικό συγκρότημα, το οποίο είχε προσκαλέσει από την Αθήνα ο Σύλλογος. Έπαιζε όλη τη νύκτα, παραδοσιακά, ρεμπέτικα, λαϊκά κτλ, ενώ η υπέροχη τραγουδίστρια-Μάρω Λύτρα- με τη βελούδινη φωνή της μάγεψε τους πάντες.
Έτσι πέρασε η νύκτα και βγήκε ο ήλιος χωρίς κανείς να το καταλάβει.
Εύγε σε όλους, και του χρόνου